Vesta was een beetje aan aparte kat en dat komt goed uit, want wij houden wel van apart. Vesta was namelijk dol op water! Achteraf zou dit al hebben kunnen duiden op iets met d'r nieren, maar wij als brave baasjes hebben haar helemaal laten onderzoeken toen ze ruim 1.5 jaar geleden bij ons kwam en toen was er niks te zien. Het is wel opvallend hoeveel je in zo'n korte tijd van zo'n beestje kan gaan houden!
Vesta lag altijd heerlijk met haar kopje in de waterbak en geloof het op niet, maar 's ochtends, als ze de wekker had gehoord, kwam ze luid miauwend de kamer binnen, want dan wilde ze douchen! Dan zette ik de douche zachtjes aan en ging zij er onder staan. Tsja, ze bestaan echt, katten die houden van water. 's Nachts lag ze vaak heerlijk aan m'n voeten en ook had ze haar eigen plekjes, de laatste onder het logeerbed.
We gaan onze lieve Ves (Vesta was overigens een Romeinse godin) heel erg missen, net als haar vriendinnetje Juno, met wie ze samen zat in het hokje in het asiel. Rust zacht lieve Vesta.
Oh....
BeantwoordenVerwijderenIk moet hier toch wel even wat traantjes om laten :(. Ze was echt heel lief. Zo verdrietig! Ik weet wel zeker dat jullie haar een mooi leventje hebben gegeven het afgelopen jaar. Sterkte!
Ach...Sterkte voor jullie alledrie!
BeantwoordenVerwijderenIk hoorde het al van Joris, sterkte!
BeantwoordenVerwijderenVerschrikkelijk zeg, nooit leuk zoiets. Jullie zijn goede baasjes geweest en ze heeft zo te lezen een top leventje gehad! Sterkte!
BeantwoordenVerwijderen