dinsdag 29 juni 2010

Paniek!

Dit weekend was het even paniek in de tent en niet op een leuke manier. Paniek kan soms leuk zijn, als deze onterecht blijkt, maar dit was echt even flink balen. Zondag op maandag geen oog dichtgedaan. Blijkbaar zijn mijn darmen door het dieet zo lui geworden, dat zelfs een tussenweek ze niet wakker kon schudden. En ook geen speciale thee van Zonnatura en zelfs geen tabletten. Gevolg: creperen van de pijn, kokhalzen en ik ben zelfs flauwgevallen. Op verdere details zal ik niet ingaan :-P Gelukkig heb ik de liefste vriend ooit (jaja, ik weet dat iedereen dit zal zeggen over haar eigen vriend, althans dat hoop ik), die bij me op de bank bleef slapen en meteen de volgende ochtend actie heeft ondernomen. We stonden bijna op het punt om naar de spoedeisende hulp te rijden, maar gelukkig was dit niet nodig. Wel even dit voorval besproken met de huisarts natuurlijk, die meteen zei dat ik moest stoppen, maar gelukkig was zijn (vrouwelijke) assistent iets begripvoller: ze snapte heel goed dat ik niet wilde stoppen omdat ik zo goed afval. Ik moest wel even contact opnemen met m'n consulent. Bij mijn volgende bestelling zit Cambridge Fibre, een poedertje dat je door je shakes roert, als andere producten niet helpen. Die shakes zijn vaak toch al niet te zuipen, dus dat poedertje kan ook geen kwaad :-P Nu hopen dat het niet nog eens gebeurt, want dan is het waarschijnlijk wel afgelopen met het dieet.

Maar gelukkig gaat het qua afvallen wel nog steeds de goede kant op. Ik ben over de 15 kilo, wat dus automatisch betekent dat ik nog maar minder dan 10 kilo hoef af te vallen! Appeltje eitje lijkt me zo, mits alle organen zich aan de regels blijven houden natuurlijk. Ik hoop dit in 2 maanden te kunnen bereiken, hoewel hier wel een vakantie tussenzit, waarin ik in de avonden ga eten, maar hopelijk is dit geen probleem. Over 2 maanden kijk ik gewoon hoever ik ben, hopelijk kan ik dan in ieder geval iets gevarieerder gaan eten. Ik moet zeggen dat sinds vorige week de shakes toch wel een beetje gaan vervelen. Daarom heb ik voor de komende bestelling de helft van de shakes vervangen door porridge, dus ik ben benieuwd. Het ziet er uit als zelfaangemaakte lijm, maar tegenwoordig is al snel iets lekker. Ik ben erg benieuwd. De tussenstand: 15,5 gone/9,5 to go

vrijdag 25 juni 2010

Cinema Expo

Deze week was het Cinema Expo in de Amsterdam RAI. Cinema Expo is de jaarlijkse Europese vakbeurs voor de bioscoopbranche. Voor alle anderen in de branche zo langzamerhand gesneden koek, maar ik keek als een klein kind mijn ogen uit. Eigenlijk maakt mijn hart af en toe nog steeds een sprongetje als ik erbij nadenk dat ik mailtjes krijg van Disney, Warner en Universal. Gewoon de Nederlandse tak natuurlijk, maar het blijft leuk. Op de beurs zelf worden de nieuwste (technische) snufjes getoond en verder zijn er een hoop interessante seminars. Maar ik heb meer te doen, dus geen tijd. Wel mocht ik (hoe vervelend) naar een aantal screenings!

Screening 1: Despicable Me
Deze film is vanaf 14 oktober te zien in de Nederlandse bioscopen.
Gru is een duivels meesterbrein die geniet van alles wat slecht is en van plan is om de maan te stelen. Hij verslaat iedereen die hem in de weg zit met zijn wapenverzameling van krimp- en vriesstralen en zijn gevechtsklare land- en luchtvoertuigen. Maar dan ontmoet hij op een dag drie kleine eigenwijze weesmeisjes die naar hem kijken en iets in hem zien wat nog nooit iemand heeft gezien: een mogelijke papa. ’s Werelds grootste schurk heeft zojuist zijn grootste uitdaging gevonden: drie kleine meisjes die Margo, Edith en Agnes heten.



Ik zat redelijk bepakt en bezakt: 3D bril, koptelefoon en bijbehorend kastje met mogelijkheden tot 6 talen. Ik heb uiteraard voor de OV versie gekozen! De film is leuk voor jong en oud! Zowel de volwassenen als de uitgenodigde kinderen van de internationale school, lagen in een deuk. Mij deed de film wat denken aan Monster en Co. met de rare wezentjes en de schattige kindjes. Maar als je houdt van Shrek, Ice Age en Pixar, dan hou je ook van deze film. Hij ziet er goed uit, maar dat is tegenwoordig wel een vereiste bij animatiefilms. De 3D is leuk, maar hoeft zeker niet. Ik heb me in ieder geval rot gelachen en ook de gebruikelijke brok in de keel ontbrak niet. Leuk! 8/10

Screening 2: Going the Distance
Deze film is vanaf 9 september te aanschouwen in de Nederlandse bioscoop.
'Going the Distance' gaat over een stel (Justin Long & Drew Barrymore) dat onverwacht en heel onhandig verliefd werd: ze wonen namelijk elk aan 1 kant van het land. En dan heb ik het natuurlijk niet over ons kleine, te overbruggen landje, maar over San Francisco en New York. Klein verschilletje dus. Toch beginnen ze vol goede moed aan een lange afstandsrelatie, maar dit blijkt toch moeilijker dan van tevoren gedacht.



Inderdaad, dit is niet echt een genre voor mij. Ik moet eerlijk zeggen dat het niet een 100 % vrouwenfilms is. Door de twee maffe vrienden van hem, zitten er ook aardig wat mannengrappen in, vooral in het begin. Maar uiteindelijk zakt het toch in naar een 'wat ben ik toch onafhankelijk en feministisch' film. Ik ben dat zelf uiteraard ook en daarom hou ik misschien juist niet zo van deze films :-P Er zitten aardige grappen in, maar uiteindelijk zakt de film voor mij toch af naar de standaard romcom. Als je ervan houdt: zeker heengaan. En anders is op tv kijken ook leuk genoeg. 6.5/10

Screening 3: Inception
Naar deze film kun je al vanaf 22 juli.

Ik wil zo graag iets vertellen over deze film, maar de voorbereiding van de screening ging als volgt: iedereen moest z'n gsm inleveren (deze werd bewaard in een sealbag en aan de kapstok gehangen) en vantevoren werd ons medegedeeld dat we vooral niets mochten zeggen over de film: niet tegen de pers, niet op twitter en ook niet op blogs! En ik heb echt niet de illusie dat er zoveel mensen mijn blog lezen, maar ik wil zeker geen risico nemen. Maar de al verschenen synopsis kan natuurlijk wel:

Dom Cobb (Leonardo DiCaprio) is een meesterdief, gespecialiseerd in het “stelen” van waardevolle geheimen in de droomstaat van een mens, wanneer de geest het kwetsbaarst is. Cobb is hierdoor een gewilde speler in de verraderlijke nieuwe wereld van bedrijfsspionage, maar dit heeft hem tegelijkertijd ook tot een internationale vluchteling gemaakt, wat hem alles kan kosten wat hij ooit lief had. Nu krijgen Cobb en zijn team van specialisten een nieuwe taak aangeboden. Een 'laatste' taak die ervoor kan zorgen dat Cobb zijn oude leven weer terugkrijgt. Deze taak is niet het stelen van een idee, maar het plaatsen van een idee. Als ze slagen, dan kan het de perfecte misdaad zijn. Maar er is ook een levensgevaarlijke vijand, iemand die altijd Cobb's volgende zet lijkt te voorspellen...



Ik hou een cijfer dus nog even voor mezelf, maar kan toch niet laten om te zeggen dat ik positief ben. Ok, stop, top secret, meer zeg ik er niet over! :-P

woensdag 23 juni 2010

Teleurgesteld

Tussen alle drukte van deze hectische, maar leuke week door (filmrecensies volgen later nog), toch nog even snel een update van mijn bezoek aan de consulent. En zoals de titel doet vermoeden, was dit enigzins niet zoals ik had gehoopt.

Ik heb een tussenweek gehad en het is niet gek als je dan vrijwel niet afvalt, een pondje, zoals bij mij, is eigenlijk nog best wat. Toch baalde ik stevig, omdat ik echt wel extra heb bewogen in de tussenweek. Bovendien scheelt het altijd nogal of ik me in de ochtend thuis weeg of 's avonds bij de consulent. Zoals ook nu, bijna 3 kilo! Ik kreeg dus een strenge preek van mijn consulent, die ik toch niet helemaal verdiend had vond ik. Nee, ik heb niet gesmokkeld (had ik dat maar wel gedaan, dan had ik er nog van genoten) en ja ik drink genoeg en hou me strikt aan het dieet. Grrr, ik ging toch met wat gemengde gevoelens richting huis.

Maar ook weer extra gemotiveerd. Zou dat misschien ook de reden van zo'n preek zijn? Ik wil over 2 weken echt wel knallen bij de consulent! Hopelijk is er dan een kilo of 3 af, ik ga ervoor. Nu maar eerst op naar de 15 kilo. 13.5 gone/11.5 to go

maandag 21 juni 2010

Up we go!

Ik verheug me echt al zo lang op het zien van deze film. De film heeft ontzettend veel goede reacties gekregen en won dan ook 2 Oscars: beste muziek en beste animatiefilm. Altijd zelf even checken of dit terecht is natuurlijk. Maar gelukkig was daar Film1, dus ik kon er lekker voor gaan zitten.



Up gaat over de knorrige oude man Carl Fredricksen. Hij heeft er zijn hele leven al van gedroomd om de wereld te ontdekken en grootse avonturen te beleven. Maar op 78-jarige leeftijd lijkt het alsof zijn leven aan hem voorbij is gegaan en zijn de grootse avonturen alleen maar dromen geweest. Maar dat gaat veranderen na de dood van zijn vrouw, als Carl besluit om zijn dromen uit te laten komen. Samen (maar niet geheel gepland) met de 8-jarige padvinder Russel gaat hij op avontuur.

En, maakt de film de verwachtingen waar? Jazeker! Ruimschoots! De kleuren die in de film gebruikt zijn, zijn echt prachtig. Sowieso is de film mooi gemaakt. Achteraf is het jammer dat ik de film niet in 3D heb kunnen zien in de bioscoop, ben benieuwd of dat iets zou hebben toegevoegd. Maar ook het verhaal van de film is, zoals we meestal van Disney wel gewend zijn, ontroerend. Eigenlijk best heftig voor kinderen, vooral wanneer duidelijk wordt dat Carl en zijn vrouw geen kinderen kunnen krijgen, maar gelukkig wordt dit vrij luchtig in beeld gebracht. En ja hoor, ook dit maal, zoals bij vele andere Disneyfilms, biggelden aan het eind de tranen over m'n wangen. Ik kan er niets aan doen, maar ik ben zeer gevoelig voor de sterke moraal die altijd in Disneyfilms aanwezig is. En ook de humor ontbreekt niet! Leuk voor zowel kinderen (ouder dan 6) als volwassenen! 8/10

P.S. Ik had erg graag ook een derde film besproken, maar voor het eerst heeft Film1 mij in de steek gelaten. Ik ben helemaal van m'n apropotje. Tijdens het meeste spannende gedeelte van de film, het laatste half uur, knalt Film1 de film er gewoon uit, alsof deze was afgelopen. Met open mond heb ik me er na 5 minuten maar bij neergelegd dat de film echt niet meer ging starten. Woensdag hebben we weer een kans, hopelijk kan ik dan wel het eind zien en donderdag een review schrijven.

All You Need is Love

Heerlijk weer eens wat tijd voor mezef op de zondag. Tijd voor een filmpje dus. Terwijl vriendlief zich nog even heerlijk omdraaide in bed, liep ik alvast richting dvdspeler. Leuk zo'n biologische klok, dan word je lekker in het weekend vroeg wakker, omdat je dat van de rest van de week gewend bent. Ach ja, zo heb je nog wat aan je dag.
Deze week is het tevens Cinema Expo in Nederland. Cinema Expo is een filmbeurs en naast allerlei ontzettend interessante seminars (die ik niet ga bijwonen), worden daar ook wat nieuwe films vertoond. Met een beetje geluk kan ik er een paar meepikken :-D Maar eerst dus de zondag.

Zoals ik al eens eerder schreef, vind ik het heel jammer dat ik de jaren '60 niet heb meegemaakt. Wat een muziek! En heerlijk die vrijheden, al was dat ook zeer relatief merkte ik later. En ik weet dat er toen ook verschrikkelijke dingen gebeurden. Maar ik vind het heerlijk om films te kijken, die zich in die tijd afspelen (dus als jullie nog tips hebben!). Zoals nu: Across the Universe.
Deze musical vertelt het liefdesverhaal van de Engelse jongen Jude die naar de Verenigde Staten komt en verliefd wordt op het Amerikaanse meisje Lucy gedurende de jaren '60. Jude en Lucy, voel je 'm? De film staat ook bol van de Beatlessongs, helemaal niet vervelend! Dit verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van de groeiende problemen tussen de V.S. en Vietnam.
Ik moet er altijd even inkomen bij een musical. Toch wennen, al die zingende en dansende acteurs. Wat meteen tegenviel (bij mij althans) is dat, logischerwijs, de (Beatles)liedjes vertolkt worden door de acteurs. Er komen dus geen Paul, Ringo, George en John aan te pas. Ook hier kon ik mij na een tijdje overheen zetten. De film is best aardig, maar toch lijkt het erop dat men een film wilde maken vol met nummers van de fab four en hier een verhaal omheen moest worden verzonnen, vol jaren '60 cliches. Een aantal van de karakters zijn nogal overbodig en vaag en het verhaal zelf wordt ook niets echt uitgediept. Halverwege de film, zakt het verhaal ook wat in, maar dit komt later wel weer redelijk goed. Echt slecht is de film niet, maar helaas heeft het de verwachtingen (jaren '60 en Beatles!) niet waar kunnen maken. 7/10

dinsdag 15 juni 2010

Over de helft!

Had een beetje een wisselende dag gisteren. Was heel moe van een druk weekend, dus heb (jaja, het is echt waar) deze week de film aan me voorbij laten gaan. Moeders vond het geloof ik niet zo erg, nu kon ze gewoon voetbal kijken en ik zat er ook niet zo mee, dat ik een Frans liefdesdrama ging missen. Waarschijnlijk had ik het toch een zeikfilm gevonden :-P Maar ook goed nieuws natuurlijk: het Nederlands elftal heeft de eerste wedstrijd op het WK gewonnen en ik kon onverwacht toch kijken op het werk. Erg fijn! En toen ik thuis kwam, lag er een pakketje klaar van Lieve Lyntje. Ik ontdekte ineens een geweldig tasje op haar webshop, gemaakt van Beatlesstof! Die moest ik natuurlijk hebben en als verrassing zaten er nog 2 sleutelhangers bij van dezelfde stof! Superleuk natuurlijk, bedankt Evelyn!

En dan het, wat mij betreft, leukste nieuws: ik ben over de helft! Met m'n dieet dus, maar dat zal iedereen wel snappen. Ok, het is een pond over de helft, maar dat telt ook! Ik kan dus nu naar het einde toe gaan werken. Dat is nog redelijk ver weg, maar ik hoop het over 2 maanden te hebben bereikt. Ik ga tussendoor wel op vakantie, dus nog even overleggen hoe we dat gaan aanpakken. Eind van de week heb ik weer wat eetdagen, aan de ene kant heel fijn, aan de andere kant val je dan minder of niet af of kom je misschien wel aan. Omdat het zo goed gaat is het soms wel moeilijk om dan iets te eten en voel je je bijna schuldig, nergens voor nodig natuurlijk. Bovendien moet ik gewoon eten, wil ik na het dieet niet meteen naar het ziekenhuis met darmen die geheel in paniek raken na maanden zonder 'echt' eten. Dus ik verheug me er stiekem ook wel een beetje op.

Maar ik heb ook een beetje aan het extra verbranden van calorieen gedacht natuurlijk! Wat extra proberen te bewegen die dagen. Zondag is het vaderdag (niet vergeten!) en ik heb het fanatieke idee om, met droog weer uiteraard, naar m'n ouders huis te gaan lopen. Dat is 45 minuten heen en 45 minuten terug. Extra verbranding dus! En dan maar stiekem hopen dat er dinsdag toch een klein beetje af is bij de consulent. Voor nu: 13 gone/12 to go

woensdag 9 juni 2010

SAS

Voor sommigen is bovenstaande afkorting misschien bekend, voor anderen wat minder. Nee, ik heb het niet over een bekende bluesgitarist en ook niet over een Scandinavische luchtvaartmaatschappij. SAS = Schijt Aan Sonja. Denk nu niet dat ik een hekel heb aan Sonja Bakker. Zoals sommigen van jullie wel weten heb ik (naast vele andere dieetpogingen) ook een tijd lang Sonja Bakker gevolgd. En niet zonder succes, want ik ben daar toen 20 kilo mee kwijtgeraakt. Hierna bleef ik helaas steken op het voor mensen met overgewicht welbekende plateau. Een gewicht waar je gewoon niet onder komt, hoe zeer je ook je best doet. Ik voelde me na die 20 kilo stukken beter, dus ben het beetje bij beetje iets minder serieus gaan volgen. En ik ben gaan samenwonen. Je raadt het al, dat ging weer de verkeerde kant op. Maar dit keer heb ik op tijd ingegrepen en zodra de weegschaal weer omhoog schoot heb ik dus besloten het drastisch aan te pakken en Cambridge te gaan volgen.

Vanwaar dan toch die schijt aan Sonja zou je zeggen. Nou, een soort tweede mijlpaal is bereikt. Een die voor mijzelf eigenlijk nog belangrijker is dan de eerste: ik zit onder mijn Sonjagewicht. Onder het gewicht dus, waar ik met de methode van Sonja maar niet onder kwam. Nee, ik ga niet vertellen welk gewicht, maar ik ben er heel erg blij mee. Nu nog maar 1 kilo en ik ben al op de helft! Ik ben al allerlei boekjes aan het verzamelen met gezonde recepten met weinig koolhydraten voor na het dieet en voor mijn eetweek van over 2 weken hebben lief en ik lekker gereserveerd bij onze favoriete Griek om de hoek. Nee, geen Gyros, met Tzatziki en friet, maar een stukje vis (schol of forel) met wat Griekse salade en een theetje na. Heb er nu al zin in!

Gisteren was het dus weer tijd om met de trein richting Leerdam te gaan voor een bezoekje aan mijn consulente. Dwars door het gure weer, maar dat heb ik hier echt wel voor over! Ze is nog steeds erg tevreden en ik uiteraard ook. Ik heb wel communisten op bezoek, dus dat was even jammer. Voor de mensen bij wie nu even vraagtekens verschijnen, zo noem ik dat wanneer ons vrouwelijke probleempje om de hoek komt kijken. Ze schijnen het in Rusland zo te noemen en dat vond ik zo grappig, dat ik het heb overgenomen. Anyway, dat heeft dus invloed op je gewicht (in negatieve zin), dus ik hoop volgende week eigenlijk iets extra te zijn afgevallen. Maar we gaan nog steeds de goede kant op hoor! 11.5 gone/13.5 to go

dinsdag 8 juni 2010

En ze leken zo gelukkig

Nog even en dan zit het er weer op: het seizoen van de maandagavondspecials in de bioscoop. Nog maar 4 films en dan begint de zomerstop. Dat bijna wekelijkse bezoekje aan de bioscoop is een redelijke verslaving geworden, dus dat wordt even wennen. Maar gelukkig staat de kast ook vol met films, dus ik zal me geen moment vervelen hoor ;-) Maar het is nog niet zover, gisteren de eerste van de reeks van vier: Hunting & Zn. Zowaar een film van puur Nederlandsche bodem mensen.


Tako en Sandra lijken het perfecte stel. Maar ze delen vooral oppervlakkigheden en materieel geluk. De inrichting van hun huis, weerspiegelt hun passieloze relatie. Ze werken allebei hard - Sandra op een uitzendbureau en Tako in de fietsenzaak - maar communiceren nauwelijks met elkaar. De problemen verergeren als Sandra zwanger wordt. De familie is in de wolken, maar Tako en Sandra leiden steeds meer een eigen leven. Als blijkt dat Sandra een eetstoornis heeft, die ze tot dat moment voor de buitenwereld geheim heeft weten te houden, wordt hun relatie op scherp gezet. Tako wordt steeds wanhopiger en neemt, om hun ongeboren kind te beschermen, uiteindelijk een drastisch besluit.

Ik weet gewoon nog steeds niet zo goed wat ik van deze film moet vinden. In tegenstelling tot mijn medekijkers, vond ik de manier van filmen juist erg fijn en verfrissend om naar te kijken. Je valt in het leven van het stel en kijkt letterlijk over hun schouder mee. De film leek voor mij op dat moment ook veel potentie te hebben. De gebeurtenissen in het laatste half uur van de film, maken het echter te dramatisch en ongeloofwaardig, wat voor mij een hoop afdoet aan wat de film had kunnen zijn. De burgerlijkheid van de twee is gewoon lachwekkend in het begin (wat me ook de bedoeling lijkt) en wanneer hun leven toch niet zo perfect blijkt te zijn, lijkt dit het begin van een zeer geslaagde film. En toch was dat het voor mij niet. Jammer. Ik deel dus niet geheel alle lovende recensies die de film heeft gekregen. Zo blijkt maar weer hoe ieder z'n eigen smaak heeft. 6.5/10

maandag 7 juni 2010

Die Fetten Jahre Sind Vorbei

Heerlijk weekend gehad. Allereerst natuurlijk Duveltjesrock, ons eigen metalfestivalletje in Gorinchem, waar ook vriendlief mocht spelen en zelfs mocht afsluiten. Hierover later meer. Het was helemaal een superweekend omdat broerlief kwam logeren. Het samenwonen is helemaal super, maar mis m'n grote broer toch wel heel erg, dus ben altijd blij als die even langskomt en helemaal als hij blijft slapen natuurlijk. Dan leg ik 'm altijd een beetje extra in de watten.
Broerlief en ik delen verschillende passies. Natuurlijk muziek, maar daarnaast ook film en vooral Duitse films. En laat ik nou net van vriendin Sharon een nieuwe Duitse film gekregen hebben, met de Engelse titel The Edukators.


The Edukators gaat over de vrienden, Jan (gespeeld door Daniel Brühl, ook wel bekend van Good bye, Lenin! en Inglorious Basterds) en Peter (gespeeld door Stipe Erceg, bekend van Der Baader Meinhof Komplex) ieder met links-revolutionaire ideeën. Hun weerstand tegen het burgerlijke establishment uiten ze door in te breken bij rijke mensen. Ze stelen niets maar verzetten meubels en laten briefjes achter met teksten als "De vette jaren zijn voorbij" en "U heeft te veel geld". Wanneer Peter een week op vakantie is, ontstaat er een romance tussen Jan en Peters vriendin Jule. Zij ontdekt het geheim van de nachtelijke activiteiten van de twee vrienden en gaat met Jan mee op patrouille. Ze haalt hem over om onvoorbereid een huis binnen te gaan. Jan en Jule gaan te onvoorzichtig te werk en worden betrapt door bewoner Hardenberg. Met behulp van de inmiddels teruggekeerde Peter besluiten ze hem te ontvoeren. Tijdens een intens verblijf in de Alpen blijkt Hardenberg niet het prototype kapitalist, zoals de vrienden dachten.

Ik vind Europese, of misschien beter gezegd, niet Amerikaanse (Hollywood) films altijd een verademing om naar te kijken. Geen special effects, snelle acties, geretoucheerde beelden, maar gewoon opnames alsof je er zelf bij bent. Alsof alles ter plekke plaatsvindt en er iemand met een camera naast staat. De acteurs overtuigen zeer in hun spel en het verhaal en ideaal zijn aanstekelijk (nee, ik ga niet ook inbreken, zo bedoel ik het niet). De film is voor mij zeer geslaagd. Wanneer de groep zich in de Alpen bevindt, zakt de film enigzins in, maar dit wordt ruimschoots goedgemaakt door het briljante einde. Kijken dus! Mits je tegen niet-Amerikaanse fims kunt natuurlijk. 8/10

vrijdag 4 juni 2010

Reisje Brooklyn, anyone?

Een verrassing van mijn collega, we hadden weer een film voor in onze eigen showroom. Ik hou van film, ik hou van de bioscoop (onze showroom op kantoor is een soort minibioscoopje), ik hou van verrassingen en ik had tijd, dus kom maar op! En het zou een lekkere misdaad/actie/thriller zijn en daar hou ik wel van. Brooklyn's Finest is vanaf eind juli te zien in een aantal Nederlandse bioscopen (de film gaat niet heel groot uit, dus je zult naar de grote stad moeten) en samen met wat collega's van distributeur BFD en een recensent van FHM begonnen we aan de film.

De hoofdrollen worden vertolkt door Don Cheadle, Richard Gere, Ethan Hawke en Wesley Snipes, geen slechte cast zou ik zo zeggen. Sal, Tango en Eddie zijn alle drie agenten uit Brooklyn, met elk hun eigen problemen. De vrouw van Sal verwacht een tweeling, maar Sal beschikt niet over de financiële middelen om de gezinsuitbreiding te ondersteunen. Tango is undercoveragent, die het moeilijk heeft om zijn ware identiteit verborgen te houden. Eddie, tenslotte, is een alcoholverslaafde agent die bijna met pensioen mag. Hij vindt troost bij een jonge prostituee. De drie agenten kennen elkaar niet, tot ze na een samenloop van omstandigheden plots op dezelfde plaats opduiken.

Qua keuring gok ik zo: 16 jaar en alle mogelijke icoontjes. Geen film voor de jonge kijkers onder ons dus. Ik heb een voorkeur voor mozaiekverhalen, al komen deze verhalen toch niet helemaal perfect bij elkaar. Desalniettemin een aardige film hoor. De problemen van de drie afzonderlijke agenten worden ruim in beeld gebracht, genoeg tijd dus om je te verdiepen in de personages. Bovendien wordt de film nergens verwarrend, zoals dat nogal eens kan gebeuren bij dit soort film. De film is niet bepaald een reclamespot voor de wijk Brooklyn. Ik weet dat mijn ouders deze zomer naar New York gaan en zal ze dan ook op het hart drukken, niet te dicht bij deze wijk te komen. De film is hard, maar geloofwaardig. De verhaallijnen hadden wat bij betreft iets meer verweven mogen worden, de samenkomst aan het eind komt nu zowel makkelijk als te toevallig over. Maar toch, de film raakt, vermaakt en doet dus wat een film in dit genre moet doen. 7.5/10

dinsdag 1 juni 2010

Mijlpaal 1

De eerste mijlpaal is een feit: er zijn 10 kilo's af! Ik realiseer me niet helemaal hoeveel dat is, maar ga zaterdag in de supermarkt zeker een zak aardappelen optillen. Niet te geloven dat je dat met je meesleept. Het gaat ook nog steeds helemaal prima, heb geen moeite met het volhouden van het dieet. Wel wil ik nog sneller afvallen, een kilo per week begin ik al weinig te vinden. Ja, het is erg. Dus ik weet niet waar ik de tijd vandaan ga halen, maar ik wil toch iets meer gaan bewegen. In eerste instantie ga ik dit thuis proberen met m'n weerstandband en af en toe probeer ik m'n Zumba-dvd zo goed mogelijk te volgen. Ik kan er niks van, maar als het maar verbrand.

Gisteren had ik ook een erg leuke avond. Nee, niet omdat ik gezellig weg ben geweest ofzo, het was maandag, dus lief was drummen. Nee, ik heb een aantal broeken achter uit de kast getrokken. Deze had ik wat naar de achterste regionen verbannen, vanwege het simpele feit dat ze niet meer pasten. Maar op 1 broek na kon ik ze allemaal weer aan! Dus ik hoef voorlopig geen inkopen te doen. Deze broeken hangen nu dus weer voorin de kast!

Door mijn enthousiasme heb ik meteen maar nog een besluit genomen: 23,5 klonk zo onaf, dus ik maak er gewoon 25 van! Het aantal af te vallen kilo's gaat dan dus weer omhoog, maar over 2,5 kilo ben ik op de helft. Ik krijg ook al helemaal zin in de periode na het dieet. Ik weet dat ik me nooit zal kunnen laten gaan, dus om het zo leuk mogelijk voor mezelf te maken zoek ik vooral recepten en kookboeken met calorie-arme recepten. Kan bijna niet wachten om weer lekker te gaan koken. Maar dat duurt nog even, eerst het streefgewicht halen. In dit tempo verwacht ik nog zo'n 3 a 4 maanden bezig te zijn. Ik ben heel benieuwd. Met de motivatie is in ieder geval niets mis! 10 gone/15 to go