woensdag 24 februari 2010

Woestijnbloem

Soms zijn er van die momenten, dat ik extra blij ben met de omgeving waarin ik woon en ben opgegroeid. Dat ik mijn eigen keuzes heb mogen maken en dat het mij nooit aan iets ontbreekt. Zo'n moment had ik gisteren, na het zien van de film Desert Flower.

De film is een autobiografie over het leven van topmodel Waris Dirie. Waris is een kind van Somalische nomaden. Zij hebben al meer dan 3000 jaar dezelfde culturele gewoontes, wat inhoudt dat Waris op haar 3e werd besneden en op haar 13e wordt uitgehuwelijkt aan een oude man. Waris wil echter niet trouwen en vlucht door de woestijn, tot zij uiteindelijk bij haar oom in Londen belandt. Daar wordt ze ontdekt door een topfotograaf en maakt carriere als model. Ze maakt gebruik van haar bekendheid door zich in te zetten tegen vrouwenbesnijdenis.


Ik ben zelf niet zo thuis is de mode-industrie (dit zal niemand verbazen denk ik), maar gelukkig gaat het daar in deze film ook niet om. De besnijdenis van Waris loopt als een rode draad door de film. In eerste instantie gaat zij ervan uit dat het de normaalste zaak van de wereld is. Echter, wanneer zij erachter komt dat in Londen de vrouwen niet besneden zijn, kan ze dit amper bevatten. Ze laat zich opereren en moet tijdens haar (naakt)shoots over een grens stappen. Wanneer zij een interview heeft met een modeblad en uitleg geeft over haar besnijdenis, wordt zij door Kofi Annan benoemd als VN-ambassadrice.
Het verhaal van de besnijdenis is heftig, ik zal het dan ook niet beschrijven. Grote kans dat je eetlust voor de rest van de dag verdwijnt. Het maakt de film op zich al indrukwekkend, wat de veelal gemiddelde acteerprestaties naar de achtergrond doet verdwijnen. Het subverhaaltje over een man, wat nogal los aan de film gaat, had voor mij dan ook achterwege gelaten kunnen worden. De film an sich is niet briljant, maar het verhaal van Waris maakt deste meer indruk. 7.5/10


Geen opmerkingen:

Een reactie posten