dinsdag 18 mei 2010

Alleen

Mijn collega was gisteren eens jaloers op mij. Normaalgesproken is hij degene die alle screenings van de nieuwste films afgaat en zeer terecht natuurlijk, hij werkt al veel langer in deze 'business'. Maar af en toe zou ik dat ook wel eens willen (in september is hij op vakantie!). Maar gisteren was het dan toch een keertje andersom, een film die hij dolgraag wilde zien en nog niet heeft gezien en ik ging er zomaar heen. Hoge verwachtingen dan dus wel van A Single Man.
Je zult hoofdrolspeler Colin Firth waarschijnlijk voornamelijk kennen van zijn rollen in de romantische komedies Bridget Jones en Love Actually. Met alle respect, maar tijd om te laten zien dat je meer in je mars hebt. Dit werd dan ook beloond met een Oscarnominatie voor beste acteur.


Los Angeles 1962, het hoogtepunt in de Cuba crisis. De Britse homofiele professor George Falconer worstelt met de betekenis van het leven na de dood van zijn partner, Jim. Deze film volgt hem gedurende een dag waarop een serie ontmoetingen en gebeurtenissen George er toe doen besluiten dat er geen betekenis aan het leven zit na Jim. George wordt bijgestaan door zijn beste vriendin Charley (Julianne Moore) die zo haar eigen vragen over haar toekomst heeft. Gebaseerd op de gelijknamige roman door Christopher Isherwood.

Wat je jezelf van tevoren moet realiseren, is dat de film vooral uit dialogen bestaat. Maar is dat storend? In tegendeel, ik vond het eens een verademing. De film boeit van begin tot eind. Het feit dat de film zich afspeelt in de jaren '60 en dat zowel Colin Firth als Julianne Moore een ouder iemand spelen, neem je als kijker gemakkelijk aan. De film is mysterieus, indrukwekkend en voor mij zeer geslaagd. Hij heeft voor mij zeker zijn verwachtingen waargemaakt. Al was voor een hoop bezoekers het einde niet erg bevredigend. 8/10

Geen opmerkingen:

Een reactie posten